กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

ราตับ...หมายถึง ขี้คร้าน.หนัก...คนเฒ่า ด่าเเด็ก เวลาโกรธ
ยกตัวอย่าง....ปานี้เเล้วกูใช้มันไปเลื่อนงัว ยังไม่เห็นหน้ามันที ชาด....ราตับจริง
ราเย็น...หมายถึง ขยันขันเเข็ง....เอาใจ่ใส่...รับผิดชอบ ยกตัวอย่าง ....น่าเอาทำโลกเขย...ชาดบ่าวนี้
ราเย็นจริง...
หมายเหตุ+ใช้เเถวสงขลา บางอำเภอ

บังบ่าวมาแล้ว ยินดีต้อนรับครับคงได้ความรู้กันเยอะเลย

รัตภูมิบ้านผมเขาว่า ลากตับ รากตับ ไม่โร้เขียนพื่อกันแน่ แต่แรกโถกแม่ด่าโหย๊ะ "ชาดใช้มันเก็บยางแค่นี่ทำไม่ได้รากตับเบล้อ"

แถวบ้านผม  อ. เทพา   ใช้ ราตับ= ขี้คร้าน  ขี้เกียจ    ระเย็น = ขยัน    เป็นคำที่แม่ชอบใช้กับผม  "อาโหยะ"(บ่อยๆ)   
  "กูใช้ให้หมึงไปเก็บยางตั้งแต่หัวเช้าๆ ปานี่แล้วหมึงยังไม่ไปเก็บยางทีเหลย ยางเป็นแม่เหม็ดแล้ว  ชาด ราตับจิงๆ นะหมึง  ลองแลโลกคนเอินเขามั่งตะ เขา ระเย็น ช่วยพ่อช่วยแม่ทำงาน ทุกวันไม่พักแหลงมากทีนิ" 

เป็นคำที่คนใช้กัน  อิสลาม ใช่ไหมครับ

ผมไทยพุทธ ไม่เคยได้ยินจริงๆ 

คำว่า ราตับ  และ ราเย็น  นี้  เป็นคำใช้กันมากในเขตอำเภอหาดใหญ่  อำเภอคลองหอยโข่ง รวมไปถึงอำเภอสะเดา ใช้กันทั้งในกลุ่มชาวพุทธ และมุสลิมครับ   แต่ คนที่พูดที่แหลงมักจะเป็นผู้สูงอายุรุ่นพ่อเฒ่า แม่เฒ่า   เด็กรุ่นหลังมักไม่เข้าใจ   เพราะคนรุ่นพ่อรุ่นแม่จะแหลงข้าหลวง พูดบางกอกกับลูกๆ เป็นภาษาแรก  ภาษาไทยถิ่นใต้ให้ลูกเรียนรู้เอาเอง จากสังคมรอบข้าง  พออายุ 2-3 ปี ก็ส่งไปเรียนอนุบาล แหลงบางกอกกับครู กลับมาบ้าน ก็แหลงบางกอกกับพ่อ กับแม่  ส่วนพ่อเฒ่า แม่เฒ่า ก็ไปอยู่ที่ขนำเฝ้าสวนยางในควน  ผู้เฒ่าผู้แก่ ไม่มีโอกาสพูดคุยกับหลาน    ในที่สุดเมื่อ เด็กๆไปพบพ่อเฒ่าแม่เฒ่า ก็จะฟังภาษาของพ่อเฒ่าแม่เฒ่า ไม่เข้าใจ  ....  สรุป ทั้งคำว่า ราเย็น  และราตับ  ใช้พูดกันทั้งในกลุ่มพุทธ และมุสลิม 
ขอแถมอีกนิด  เป็นสำนวนของคนคลองหอยโข่งดั้งเดิม ครับ
"ราเยน บ่าด้าน ขี้คร้าน อกแตก"   ความหมายคือ  คนขยัน หรือคนที่ราเย็น จะแบกสิ่งของแต่ละครั้งไม่มาก เท่าที่พอจะแบกได้ ทำงานมาก บ่าจะด้านซึ่งเป็นปกติของคนขยัน    แต่คนขี้คร้าน หรือคนที่ราตับ จะรีบแบก เพื่อให้งานเสร็จเร็ว โดยไม่สนใจว่า ร่างกายของตนเอง จะรับได้แค่ไหน  คนที่ราตับ จึง อกแตก (เสียสุขภาพ) เป็นธรรมดา