กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

พิศณุ นิลกลัด : (ทำไม)ได้เหรียญทองแดงดีใจกว่าได้เหรียญเงิน?
(ที่มา คลุกวงใน/มติชนสุดสัปดาห์  ฉบับ14-20ก.ย.2555)

การแข่งขันโอลิมปิกประจำปี 2012 ทั้งของนักกีฬาปกติและนักกีฬาผู้พิการที่เรียกพาราลิมปิกจบลงอย่างสมบูรณ์เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาที่มหานครลอนดอน

ทีมชาติไทยของเรานักกีฬาผู้พิการประสบความสำเร็จมากกว่านักกีฬาปกติ โดยทำได้ 4 เหรียญทอง 2 เหรียญเงิน 2 เหรียญทองแดง ในขณะที่นักกีฬาโอลิมปิกได้ 2 เหรียญเงิน 1 เหรียญทองแดง

ดูการแข่งขันทั้งโอลิมปิกและพาราลิมปิก ตอนนักกีฬาขึ้นแท่นรับเหรียญรางวัล เคยสังเกตไหมครับว่าคนที่ได้เหรียญเงินกับได้เหรียญทองแดงใครมีความสุขมากกว่ากัน?

เชื่อไหม ถ้าบอกว่าคนได้เหรียญทองแดงมีความสุขมากกว่า!

จากการสังเกต "ดีกรีความดีใจ" ของนักกีฬาตอนรับเหรียญรางวัลโอลิมปิกทำให้ภาควิชาจิตวิทยา มหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ของอเมริกาศึกษาเรื่องความสุขของนักกีฬาที่ได้เหรียญเงินกับเหรียญทองแดงในกีฬาโอลิมปิก

โดยเริ่มทำการศึกษาในโอลิมปิกแอตแลนต้าปี 1996-ปีที่ สมรักษ์ คำสิงห์ คว้าเหรียญทองโอลิมปิกเหรียญแรกให้ประเทศไทยนั่นแหละ

ผลการศึกษาพบว่านักกีฬาที่ได้เหรียญเงินมีความสุขน้อยกว่าคนที่ได้เหรียญทองแดง

สาเหตุเพราะนักกีฬาที่ได้เหรียญเงินจะคิดว่า "แหม ถ้าได้เหรียญทองคงมีความสุข มีชื่อเสียง เงินทองมีเกียรติมากกว่าการได้เหรียญเงิน" ในใจคิดวนเวียนหมกมุ่นอยู่กับความพ่ายแพ้ในรอบชิงเหรียญทอง

ในทางตรงกันข้าม นักกีฬาที่ได้เหรียญทองแดง ว่าไปแล้วชื่อเสียง เงินทอง และเกียรติได้รับไม่ต่างจากนักกีฬาที่ได้เหรียญเงินเท่าไหร่ สิ่งที่คิดหลังจากได้เหรียญทองแดงก็คือ "แหม โชคดีจริงๆ ที่ได้เหรียญ หากได้ที่ 4 คงเสียใจแย่"

คนได้เหรียญทองแดงมักจะเปรียบเทียบตัวเองกับคนที่ได้อันดับที่ 4 ซึ่งทำให้ตัวเองรู้สึกดีว่าโชคดีกว่าคนได้ที่ 4

ที่มาของข้อสรุปนี้ คณะนักจิตวิทยาของคอร์เนลล์ ได้ศึกษาคลิปวิดีโอและภาพถ่ายของนักกีฬาที่ขึ้นแท่นรับเหรียญ และคลิปวิดีโอเวลาที่นักกีฬาทราบว่าตัวเองได้รับเหรียญเงิน หรือเหรียญทอง ในการแข่งขันโอลิมปิกปี 1992 ที่นครบาร์เซโลน่า จากนั้นก็ให้กลุ่มนักศึกษาปริญญาตรีดูคลิปเหล่านี้และให้คะแนนระดับความสุขของนักกีฬาที่ได้เหรียญทอง เงิน และทองแดง โดยเริ่มจากคะแนน 1 คือ เศร้าโศกเสียใจ ไปยังคะแนน 10 คือ มีความสุขสุดขีด

ผลออกมาว่า ทันทีที่ทราบผลว่าตัวเองได้เหรียญอะไร ระดับคะแนนความสุขของนักกีฬาที่ได้เหรียญเงินโอลิมปิก ได้ 4.8 คะแนน เหรียญทองแดงได้ 7.1 คะแนน

ส่วนคะแนนระดับความสุขตอนขึ้นแท่นรับเหรียญรางวัล เหรียญเงินอยู่ที่ 4.3 คะแนน เหรียญทองแดงอยู่ที่ 5.7 คะแนน

ต่อมาในปี 2006 นักจิตวิทยาจาก San Francisco State University ร่วมกับช่างภาพของนิตยสาร Bob The World of Judo ได้ศึกษาเพิ่มเติม ด้วยการดูรูปการแสดงออกทางสีหน้าของนักกีฬาที่แข่งยูโดในโอลิมปิก ปี 2004 ที่กรุงเอเธนส์ โดยรวบรวมรูปถ่ายนักกีฬายูโด 84 คน จาก 35 ประเทศ รูปที่ใช้ศึกษานั้น แบ่งออกเป็น 3 ช่วง คือ

1. ทันทีที่จบการแข่งขัน

2. ตอนรับเหรียญ

3. ตอนยืนให้ช่างภาพถ่ายรูปหมู่ 3 คนหลังได้รับเหรียญแล้ว

จากการศึกษาพบว่า นักกีฬาที่ได้รับเหรียญทอง จำนวน 13 คน จากทั้งหมด 14 คน ยิ้มทันทีหลังจากทราบผลว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ ส่วนคนที่ได้เหรียญทองแดงจำนวน 18 คน จาก 26 คน ยิ้มทันทีหลังจากที่ทราบว่าตัวเองได้ที่ 3 แต่คนที่ได้เหรียญเงินไม่มีใครยิ้มเลยหลังจากทราบว่าตัวเองได้ที่ 2

นอกจากนี้ ทันทีที่ทราบผลการแข่งขันการแสดงออกทางสีหน้าของผู้ที่ได้เหรียญเงินมีเปอร์เซ็นต์ที่น่าสนใจดังนี้ เศร้า 43% เฉยๆ ไร้อารมณ์ 29% แสดงท่าทางรับไม่ได้ 14%

แต่เมื่อถึงเวลาขึ้นรับรางวัลและถ่ายรูปบนแท่นรับเหรียญ พบว่าคนที่ได้รับเหรียญเงินเริ่มยิ้มออกได้บ้าง โดยจำนวน 96.4% มีรอยยิ้มบนหน้าแม้จะมากบ้างน้อยบ้างต่างกันไป

แต่เมื่อวิเคราะห์รอยยิ้มของนักกีฬาที่ได้รับเหรียญเงินพบว่าเป็นยิ้มที่ไม่ค่อยจริงใจ เป็นยิ้มแบบฝืนๆ ในขณะที่นักกีฬาที่ได้รับเหรียญทองและทองแดงจะมีรอยยิ้มแห่งความดีใจอยู่บนใบหน้า

สรุปได้ว่านักกีฬาที่แสดงความดีใจด้วยความจริงใจทันทีหลังทราบผลมีแนวโน้มที่จะแสดงความดีใจแบบเดียวกันเวลาขึ้นรับเหรียญและโพสต์ท่าถ่ายรูปบนแท่นรับเหรียญ

ในทางตรงกันข้าม นักกีฬาที่ไม่ได้แสดงอาการดีใจทันทีหลังทราบผล มักจะไม่แสดงอาการดีใจตอนขึ้นรับเหรียญรางวัลและตอนโพสต์ท่าถ่ายรูปบนแท่นรับเหรียญ

เรื่องดีใจ-ไม่ดีใจตอนรับเหรียญรางวัล แม็กเคย์ล่า มาโรนี่ นักยิมนาสติก ทีมอเมริกา ถูกวิจารณ์ไปทั่วโลก ว่าไม่มีน้ำใจเป็นนักกีฬาหลังจากได้เหรียญเงินจากการแข่งขันม้ากระโดดในโอลิมปิก 2012

เธอเป็นตัวเก็งที่จะได้เหรียญทองเพราะเพิ่งได้รับเหรียญทองจากการแข่งขันชิงแชมป์โลก 2011 ที่กรุงโตเกียว แต่โอลิมปิกครั้งนี้เธอได้ที่ 2 ส่วนที่ 1 เป็นนักกีฬาโรมาเนีย ทันทีที่ทราบผลเธอทำหน้าหงุดหงิดมาก ไม่แสดงความยินดีกับคู่แข่งที่ได้เหรียญทอง

พอขึ้นรับเหรียญก็ทำหน้าบูดบนแท่นรับเหรียญ สร้างความไม่พอใจให้กับคนอเมริกันว่าไม่มีน้ำใจเป็นนักกีฬา

.


....ทำไม อยู่หาดใหญ่ดีใจกว่าอยู่ปัตตานี หรือ ยะลา...

ท่าจะจริง เหมือนคุณ พิศณุว่านะแหละครับ