กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

ขอความคิดเห็นเกี่ยวเรื่องที่ลูกจ้าง (ผม) ขับรถนายจ้างไปทำงาน แล้วเกิดอุบัติเหตุระหว่างทาง พลิกคว่ำ โดยไม่มีคู่กรณี รถที่ประสบเหตุเป็นรถประกันภัยชั้นสอง มีผู้เสียชีวิต 1 ราย ซึ่ง ณ ขณะนี้ เรื่องของผม (ผู้ขับ) กับผู้เสียชีวิตก็เคลียร์กันเรียบร้อยแล้ว โดยจ่ายค่าสินไหม จำนวน 30,000.- บาท แล้วได้ลงบันทึกว่าจะไม่เอาความกับผมทั้งทางเพ่งและอาญา เรียบร้อยหมดแล้ว ทีนี้เหลือแต่ระหว่างผม กับนายจ้าง โดยนายจ้างจะให้ผมชดใช้ค่าเสียหายไห้ได้ รถที่ประสบเหตุ เป็นรถที่ซื้อมือสองมาจากเต๊นท์ ในราคารวมดอกเบี้ย 430,000.- และถ้าจะซ่อมรถ ค่าซ่อมรถจำนวน 400,000.- บาท นายจ้างจะให้ผมรับผิดชอบ โดยมี 2 ทางเลือก
1. ผ่อนค่ารถ คนละครึ่ง ประมาณคนละ 3900.- ต่อเดือน/ต่อคน
2. จ่ายมาแสนนึง อาจจะจ่ายทีเดียว หรือแบ่งจ่าย 12 งวดก็ได้

ขอความคิดเห็นจากผู้รู้ในเว็บหน่อยครับ ว่าผมจะทำยังไงดี

เอาข้อ 1 เลย..ผ่อน ๆ หยุด ๆ..สุดท้ายเจ้าของรถเบื่อเอง..
จากนั้นก็เบี้ยวมันเลย..555 

             หนักจัง  ซื้อรถเก่า  สี่แสนสาม(รวมดอกเบี้ย)  ค่าซ่อม สี่แสน ขายเศษเหล็กกำไรกว่า เป็นได้ยังไง

            รถอะไรครับ เพราะซื้อจากเต๊นท์ คงไม่ใช่แปดแสนขายสี่แสนฯ  ยังงง ๆ ครับ มีรายละเอียดก็ดี

            เอาไปใช้ส่วนตัว หรือใช้นอกเวลา ทำนองนั้นหรือเปล่าครับ  ไม่มีรายละเอียดเลย จะช่วยตอบยังไงดี

            ถ้ามีรายละเอียดที่ตรง ๆ จะได้ช่วยกันแก้ไขครับ  บอกรายละเอียดให้หมด เพราะไม่มีชื่อท่านอยู่แล้ว จะได้

            ช่วย ๆ กัน 

อ้างจาก: ประกันภัย เมื่อ 19:50 น.  03 ต.ค 55
เอาข้อ 1 เลย..ผ่อน ๆ หยุด ๆ..สุดท้ายเจ้าของรถเบื่อเอง..
จากนั้นก็เบี้ยวมันเลย..555 

รู้จักความรับผิดชอบกันบ้างไหมครับ คุณไปทำทรัพย์สินนายจ้างเสียหาย คุณก็ต้องชดใช้ มันก็แค่นั้น

ครับ ขอบคุณทุกๆท่านที่เสนอความคิดเห็นมานะครับ ก็ขอตอบคุณ Bush ก่อนละกันครับ คือรถนี้เป็นรถกระบะดีแมค เป็นรถปี 2003 ตั้งขายที่เต๊นท์ 350,000 ทีนี้เอาเข้าไฟแนนซ์ รู้สึกว่าเข้าทิสโก้นี้แหละครับ ราคารวมเบ็ดเสร็จ ก็ 430,000.- ครับ รถคันนี้เป็นของนายจ้างครับ เอามาใช้ในเวลาทำงาน เพราะที่ร้านที่ผมทำงานด้วยเป็นร้านรับเหมาติดตั้งระบบไฟฟ้ากับเครื่องปรับอากาศครับ เลยซื้อรถอีกคัน เพื่อวิ่งทำงานในหาดใหญ่ และจังหวัดใกล้เคียง ออกทำงาน 08.00 - 17.00 น.ครับ ตอนเกิดเหตุ ช่วง 13.45 น.ครับ อยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมถามมาได้เลยครับ เพราะถ้าให้บอกหมด ผมก็ไม่รู้จะบอกอะไรบ้าง บอกตรงๆ มึนครับกับเหตุที่เกิดขึ้น ขอบคุณครับ

อ้างจาก: ประกันภัย เมื่อ 19:50 น.  03 ต.ค 55
เอาข้อ 1 เลย..ผ่อน ๆ หยุด ๆ..สุดท้ายเจ้าของรถเบื่อเอง..
จากนั้นก็เบี้ยวมันเลย..555 

แนะนำแบบนี้ ไม่ดีเลย ไม่ชอบคนโกงมากๆ

                เคสนี้ นายจ้างมีสิทธิ์หักครับ โดยได้รับความยินยอมจากท่าน โดยมีสิทธิ์เรียกร้องหรือฟ้องร้องตาม พ.ร.บ.แรงงาน

      โดยอยู่ในกรอบที่รับได้ ไม่ใช่เงินเดือน  7 พันแปด หัก สามพันเก้า เป็นต้น อยู่ที่การตกลงกันให้อยู่กันได้

                ซึ่งนายจ้างก็จะพิจารณาด้วยครับ ว่าถึงจุดหนึ่งก็อาจจะมีการพูดคุยลดหย่อนกัน หรืออาจถึงช่วงหนึ่งก็จะเกิดการ

      เปลี่ยนแปลงได้ครับ เ่ช่นอนาคตท่านเกิดเป็นช่างมือหนึ่งของเขา ซึ่งต้องพึ่งพาท่าน เขาอาจยกเลิกจ่ายเอง

      เลือกกับรายได้ที่เขาอาจจะสูญเสียไป หรือท่านเก่งขึ้นมา  เงินเดือน หนึ่งหมื่นโดนหัก สามพันเก้า แต่มีผู้ต้องการช่างแบบ

      ท่านจ้างซักหมื่นห้า ท่านก็พ้นภาระนี้ไปโดยอัตโนมัติครับ   ใจเย็น ๆ ค่อยเป็นค่อยไป เราทำเขาเสียหาย อาจต้องอดทน

      ขมขื่นไปซักพัก  แล้วหาแนวทางดูครับ อนาคตยังมีอีกไกล  อย่าเพิ่งท้อครับ


                  หรือวันหนึ่งปีกกล้าขาแข็ง  ทำธุรกิจเอง เงินแค่สามพันเก้า อาจเป็นแค่เศษเงินก็ได้ครับ ให้กำลังใจ

      รอผู้รู้ท่านอื่นมาตอบด้วยครับ (แต่ยังไงท่านสามารถต่อรองแกมขอร้องให้ลดลงมาเืพื่อการอยู่กันได้นะครับ

      นายจ้างดี ๆ เขาคงเข้าใจครับ)  อย่าท้อครับ   

เคสแบบนี้ เคยเจอคับที่บริษัทเก่า ต่างกันตรงที่รถไม่มีประกัน และไม่มีคนตาย
และก็เถ้าแก่ก็ไม่ได้เอาเรื่องกับลูกน้องผม เพราะเถ้าแก่ก็ถือว่าเขาออกไปทำงานให้บริษัท

เอารถนายจ้างไปชน ก็ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว แต่ถ้ามันรับเงื่อนไขตามที่นายจ้างว่าาไม่ได้มันก็ต้องต่อรองกัน  เรื่องแบบนี้เค้าก็คงเข้าใจว่าเป็นอุบัติเหตุนั่นแหละ เพียงแต่หากเค้าไม่ให้เราร่วมรับผิดชอบด้วยมันก็ไม่แฟร์กับเขา ลองคุยกันดีๆคุยกันใหม่ เอาเป็นว่านายครับผมไม่ตั้งใจจะเอารถนายไปชน แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วผมก็รับผิด แต่ไอที่นายจะหักเดือนละสามพันเก้าลูกเมียผมคงไม่พออยูพอกิน เอาแบบนี้ไหมครับในเมื่อนายเป็นเถ้าแก่คิดซะว่านายออกให้ไปก่อนละกัน แล้วนายก็หักผมเดือนละซักพันห้าผมสัญญาว่าจะทำงานให้นายจนกว่าจะหักครบทุกบาททุกสตางค์ ผมว่าถ้าเราไม่ได้แย่มากเค้าก็น่าจะยอมนะ

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ งานนี้ผมก็เคยต่อรองกับนายจ้างนะครับ โดยสนใจในข้อเสนอที่ 2 แต่ขอเปลี่ยนจากที่ผ่อน 1 ปี ขยายเป็น 2 ปี นายจ้างไม่ยอม และตอนนี้ นายจ้างกับผมก็ไม่ได้ทำงานร่วมกัน ซึ่งผมรู้ตัวว่าผมเสียเปรียบเพราะตอนเข้าทำงานผมไม่ได้เขียนใบสมัครงาน เพราะนายจ้างเคยเป็นลูกพี่เก่าของผมรู้จักกันมา 14 ปีมาแล้ว แกพูดมาคำเดียวผมก็ไปทำงานกับแกเลย โดยไม่ได้เขียนใบสมัคร และเวลาทำงานผมก็ทำเต็มที่ บางครั้งงานติดพันกว่าจะเสร็จก็ประมาณ 3ทุ่ม-เที่ยงคืน กลับถึงร้าน ว่าจะให้ค่าล่วงเวลาบ้างล่ะ แต่พอสิ้นเดือนไม่มีให้ ผมก็ไม่ว่าอะไรหลายครั้งนะครับถ้าคิดจริงๆ เรื่องค่า OT ไม่มีให้เลย ผมแค้นตรงจุดนี้แหละครับ เราทำงานให้แกเต็มที่ แต่แกไม่เคยดูแลเราเลย ทั้งๆที่เวลาแกไม่ว่างให้ผมไปเก็บเงินลูกค้าแทน ลูกค้าบอกไว้ใจได้เหรอ แกก็ตอบว่า "ไม่เป็นไรครับ มือขวาผมเอง"    นี่เหรอมือขวา

อาการคนมือขวา+คบกันมา 14ปี  โดนหักดิบมาแบบแสบสุดทรวงมาแล้วครับ

ยามดี ๆ ใจหายยามร้ายแทบจะฆ่ากัน

   ในแง่ส่วนตัวผมคิดว่าถ้าเป็นเวลางาน+เส้นทางที่เกิดเหตุก็เป็นเส้นทางที่ต้องไป นายจ้างน่าจะ

ให้ความเห็นใจมาก ๆ สักหน่อย ถือว่าทำงาน แต่อ่าน ๆ ดูเหมือนจะเอาแต่ได้เกินไป คงจะคุยกัน

ยากครับแบบนี้  ก็สู้ ๆ ต่อไปนะครับอย่าท้อ

โชคร้ายจริง ๆ เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ ๆ

ขอบคุณครับ ท่านผู้เฒ่าเต่า ถามว่าอยู่ในเวลางานมั๊ย ตอบว่าเป็นครับ เพราะหตุเกิดตอน 13.45 น. ซึ่งเวลาเลิกงานก็คือ 17.00 น. ครับ และเส้นทางที่ไป ก็เป็นเส้นทางที่ไปเป็นประจำครับ ผมไปเพื่อที่จะไปติดตั้งหลอดไฟฟ้า 3 หลอดตามคำสั่งของเจ้านายครับที่อำเภอโคกโพธิ์ ซึ่งต้องใช้เส้นทางนั้นอยู่แล้ว ช่วงนี้ผมก็ได้แต่ปรึกษาหาผู้รู้ เพราะหลายคนก็ว่าเจ้านายคนนี้ เรียกตามบ้านๆว่า หัวหมอใช้ได้ ดูจากลักษณะภายนอกนะครับ

ขอร่วมเป็นกำลังใจให้นะครับ(ถึงแม้จะดูแล้วคงคุยกันยาก) ลองหาวิธีอื่นดูนะครับเช่น การทำสัญญาว่าจะชดใช้แบบกำหนดระยะเวลา(ไม่ทราบว่าเคยคุยแล้วยังนะครับ) แสดงความเห็นใจจากใจจริงครับ

คงเข้าไปคุยกันในศาลดีกว่านะครับ ให่้ศาลท่านพิจารณาดีกว่า

น่าเห็นใจ และขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ แถวบ้านเคยเห็นเค้าพิมพ์การ์ดกินน้ำชา เคสที่น่าสงสารและเห็นใจก็จะมีคนช่วยเยอะเหมือนกันนะค่ะ อันนี้พูดจากที่เกิดขึ้นจริงในหมู่บ้าน 

    บางครั้งบางเรื่อง เราก็มักจะมองว่ายังไง ๆ เราก็ไม่น่าผิด อันนี้มุมมองของคนที่มีเรื่องนะครับ

ต้องให้คนนอกมองอย่างลึกซึ้งทุกแง่มุม

    แต่ในที่นี้มองจากคนนอกแล้ว นายจ้างไม่ควรจะเอาเรื่องเพราะ เป็นเวลางาน ไม่ใช่ออกนอก

เส้นทาง และถ้าอยู่ในเส้นทางและเป็นช่วงเวลาที่ต้องผ่านตรงนั้นตรงนี้ด้วยแล้ว บังเอิญเกิดเหตุ

มันเป็นเรื่องสุดวิสัย การที่นายจ้างจะเอาเรื่อง บางครั้งต้องดูพฤติกรรมที่ผ่านมาของลูกจ้างคนนั้น

ก่อนว่ามีพฤติกรรมสุ่มเสี่ยงหรือไม่ และน่าจะกำหนดความผิดเป็นลำดับขั้นไป (อันนี้มองจากมุม

จาก จขกท เขียนนะครับ) ถ้าเป็นตามนี้จริง เรื่องที่จะ

อ้างจาก: ขอความคิดเห็นหน่อยครับ เมื่อ 16:14 น.  05 ต.ค 55
คงเข้าไปคุยกันในศาลดีกว่านะครับ ให่้ศาลท่านพิจารณาดีกว่า

    ก็น่าจะเป็นหนทางที่ดีเหมือนกัน แต่นั่นละน้ำหนักจะเพียงพอแค่ไหนกว่าเรื่องจะไปถึงตรงนั้น

และต้องเสียค่าใช้จ่ายอีกสักเท่าไหร่ (ถ้าต้องเสียค่าทนายสัก 1-2 หมื่น ยังคุ้มเลยแต่ไม่น่าถึง)

   เอาครับเขียนมามาก ทีนี้อยากทราบข้อมูลเพิ่มเติมเผื่อให้คนอื่นได้อ่านแล้วเกิดมีคำแนะนำเพิ่ม

ลักษณะของเหตุที่เกิด เช่น ความเร็ว ฝนตกถนนลื่น มีอะไรตัดหน้า หลับใน .... มีเหตุใดที่ต้อง

เกิดโดยอะไรก็แล้วแต่ถ้าผมเป็นนายจ้างคงจะดูเป็นข้อ ๆ ไป

อยู่ในเวลาทำงาน เกิดเรื่องขึ้นก็ทำไงได้ เราทำตามหน้าที่ดีที่สุดแล้ว(หรือป่าว) เวลาได้กำไร นายจ้างเคยแบ่งให้ป่าวครับนายจ้าง ต้องทำใจเวลาเกิดเหตุขึ้น เราทำงานแทนนายจ้างก็เหมื่อนนายจ้างชนเอง แต่ถ้านอกเส้นทางหรือไม่ใช่เวลาทำงาน จ่ายเต็มๆครับ จ่ายให้ครบหน้าที่เรา"ต้องจ่าย"

อ้างจาก: บ่าวมัน เมื่อ 19:24 น.  05 ต.ค 55
อยู่ในเวลาทำงาน เกิดเรื่องขึ้นก็ทำไงได้ เราทำตามหน้าที่ดีที่สุดแล้ว(หรือป่าว) เวลาได้กำไร นายจ้างเคยแบ่งให้ป่าวครับนายจ้าง ต้องทำใจเวลาเกิดเหตุขึ้น เราทำงานแทนนายจ้างก็เหมื่อนนายจ้างชนเอง แต่ถ้านอกเส้นทางหรือไม่ใช่เวลาทำงาน จ่ายเต็มๆครับ จ่ายให้ครบหน้าที่เรา"ต้องจ่าย"

+10

   งานนี้ขอช่วยเป็นกำลังใจด้วยคนคะ.แล้วตั้งแต่เกิดเหตุ..นายจ้างได้มาเยี่ยมดูแลและถามอาการเราบ้างไหม..ตอนเกิดเหตุใหม่ๆเค้าคุยเรื่องรถอย่างไรบ้างคะ..ในกรณีนี้สรุปนายจ้างให้จ่ายเดือนเท่าไหร่คะ..แล้วเรา..มีรายได้กะรายจ่ายเป็นยังไงหากขึ้นศาลเค้าจะพิจารณาหรือป่าวต้องถามผู้รู้...แต่ที่รู้ศาลต้องพิจารณารายได้  รายจ่ายด้วยนะ..หากปล่อยขึ้นศาลเราอาจผ่อนในระยะยาวและก็ไม่มากตามที่นายจ้างกำหนด...เกิดเหตุแบบนี้เงินเดือนเดือนสุดท้ายได้หรือเปล่าคะ..ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจนะ  สู้ๆๆๆ

สาเหตุคือมีมอไซค์ขับปาดหน้าครับ ทำให้หักหลบไปชนกับต้นไม้ข้างทาง ในรถมีด้วยกัน 3 คนคือผม(คนขับ) และคนนั่งข้างคนขับ (คนนี้ขาหักครับ) และอีกคนนั่งข้างหลังตรงแค๊ป (คนนี้เสียชีวิตครับ แต่ไม่คาที่นะ ไปเสียที่ รพ.หาดใหญ่ครับ) หลังจากเกิดเหตุแล้ว นายจ้างก็ไม่เคยมาเยี่ยมมีแต่โทรมาแค่นั้นครับ บอกว่าให้ผมพักผ่อนก่อนและพูดจาดีด้วยนะครับตอนนั้น "บอกเรื่องรถไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพี่จัดการเอง" ส่วนเรื่องผู้เสียชีวิต ผมก็เคลียร์แล้ว ดังที่บอกตั้งแต่ตอนต้น วันเกิดเหตุวันที่ 17 สิงหา ผมทำงานตั้งแต่ วันที่ 1-16 สิงหา เงินเดือนยังเบิกไม่ได้เลย พอบอก "ขอเบิกเงินเดือนๆสิงหาด้วยครับ" นายจ้างบอก "เดี๋ยวตกลงเรื่องรถก่อน" ผมบอก "ผมก็ต้องใช้เงินนะ นี่ค่าบ้านยังไม่ได้ให้เค้าเลยเนี่ย" เงียบเฉย ให้ค่าแรงวันละ 500.- ทั้งขับรถและทำงานด้วย ทั้งที่จริงเดือนสิงหานั้น ผมควรได้รับเงิน 500*16=8000 บาท นี้ขนาดค่าล่วงเวลาที่ไปทำงานในวันอาทิตย์ด้วยนะครับ

ตามกฎหมายแล้วผู้ขับขี่ต้องรับผิดชอบครับ แม้อยู่ในเวลางานและเป็นรถของบริษัทก็ตาม ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์  อยู่ในมาตรา 426 ที่บัญญัติไว้ว่า "นายจ้างซึ่งได้ใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่บุคคลภายนอก เพื่อละเมิดอันลูกจ้างในธรรมนั้น  ชอบที่จะได้รับชดใช้จากลูกจ้างนั้น"

ก็หมายความว่า นายจ้างจ่ายค่าเสียหายให้กับบุคคลภายนอกไปเท่าไหร่ลูกจ้างก็ต้องชดใช้ไปเท่านั้น คืนให้กับนายจ้าง  เนื่องจากกฎหมายมองว่าต้นเหตุแห่งการละเมิดก็คือลูกจ้าง ในกรณีนี้ค่าเสียหายที่นายจ้างได้จ่ายไปนั้นคือมูลค่ารถยนต์ดังนั้นนายจ้างจึงมีสิทธิ์เรียกเอากับลูกจ้าง

แต่กรณีนี้ไม่ปกติเพราะไม่ได้ทำสัญญาว่าจ้างกัน เพราะการเป็นลูกจ้างนายจ้างกันตามกฎหมายนั้น คือ ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541  จะต้องมีการทำสัญญาจ้างแรงงานกันไว้เป็นหนังสือ และ กำหนดรายละเอียดกัน

ดังนั้นสำหรับกรณีนี้หากตกลงกันไม่ได้ในที่สุด การเลือกที่จะขึ้นศาลจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด แม้ท่านจะต้องจ่ายค่าเสียหายในส่วนนี้อยู่แล้วแต่อย่างน้อยที่สุดศาลท่านจะพิจารณาความสามารถในการชำระของท่านว่าสามารถชำระได้เดือนละเท่าไหร่ ไม่ใช่ตามแต่อำเภอใจที่นายจ้างท่านจะเรียกมา

ในประเด็นที่นายจ้างไม่ยอมจ่ายเงินค่าตอบแทนการทำงานที่ผ่านมานั้น ต้องฟ้องแยกเป็นอีกกรณี ในที่นี้สามารถปรึกษาสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน น่าจะได้ข้อมูลและรายละเอียดที่ดีที่สุดครับ