กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

คุยกันเล่นสนุกๆครับ แต่มันเป็นเรื่องจริง
ช่วงนี้ต้องไปประชุมที่ กทม.บ่อยๆ วันที่ 5-8 ธ.ค. 1 รอบ กับ 10-13 อีกหนึ่งรอบ
ไปพักโรงแรมแห่งหนึ่ง อยู่ติดกับสถานีรถไฟฟ้าMRT เลย เวลาไปไหนมาไหน จะได้สะดวก
มาเกิดเรื่องเอาวันสุดท้าย ผมจอดรถที่ลานจอดหลังโรงแรม เดินเข้ามาที่เคาเตอร์ไปประทับตรา
บัตรจอดรถ แล้วเดินออกหน้าโรงแรมจะไปซื้อยาที่เซเว่นด้านหน้า พอซื้อเสร็จ เดินเข้าโรงแรม
จะขึ้นห้อง พี่ยามยืนรออยู่มือซ้ายท้าวเอว มือขวาจับกระบอง ตะคอกถามด้วยน้ำเสียงอันดังว่า
"คุณมาทำอะไรแถวนี้ ถึงได้มาประทับตราบัตรจอดรถที่โรงแรมนี้" ผมยืนงงอยู่เสี้ยววินาที
พูดอะไรไม่ออก ได้แต่ควักคีย์การ์ดห้องพักออกมาให้ท่านยามได้ดู แต่ได้ผลครับ
ท่านผงะถอยหลังไปสามก้าวก่อนจะวิ่งหายไป คาดว่าตกใจจนลืมขอโทษ 555
           พอวันที่ 10 ต้องไปอีกรอบ ไม่พักที่เก่าแล้ว ยังเคืองไม่หาย 555 ไปที่อื่นดีกว่า
ว่าแล้วก็ไปพักอีกโรงแรมหนึ่ง ที่อยู่ใกล้รถไฟฟ้าเหมือนกัน แต่คนละสถานี ไปถึงสองทุ่มพอดี
เข้าเช็คอิน ได้ห้อง 603 เบลบอยถือกระเป๋าไปส่ง พอเปิดห้องเข้าไปปรากฏว่าเค้าจัดไว้เป็น 3 เตียง
เบลบอยเลยจะแจ้งเปลี่ยนห้องให้ พอดีผมมีนัดกินน้ำใบบัวบกกับเพื่อนตอนสองทุ่มครึ่ง จึงแจ้งว่า
จะออกไปข้างนอก ช่วยเปลี่ยนห้องและย้ายกระเป๋าให้ด้วย ว่าแล้วก็ออกไปหาเพื่อน
     กลับมาตอนตีสอง มึนๆกับน้ำใบบัวบกเล็กน้อย เข้าไปรับกุญแจห้อง ให้ห้อง 602
เข้าไปพบว่ามัน 3 เตียงเหมือนเดิมเลย (แล้วจะย้ายให้ตูทำไมวะ 555).แต่ที่เซอร์ไพรส์คือ
ไม่มีกระเป๋าอยู่ในห้อง เดินโซเซลงมาถามว่ามันใช่ห้องตูแน่นะ ก็ได้รับการยืนยันว่าเป็นห้องนี้
ตอนนั้นคิดว่าสามเตียงก็ช่างมัน นอนได้ แต่กระเป๋าเราคงหาดูไม่ดีเอง ก็เลยขึ้นไปอีกรอบ
คราวนี้หากระเป๋าจนทั่วทั้งห้อง ก็ไม่มี ลงมาบอกอีกครั้ง คราวนี้วุ่นวายกันเลย หากระเป๋ากัน
สุดท้ายเดินมาบอกตอนตีสามว่าหาไม่เจอ ให้พี่ขึ้นไปนอนก่อน หาเจอเมื่อไหร่จะเอาไปให้
      สรุปคืนนั้น อาบน้ำนุ่งผ้าเช็ดตัวนอน ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน. ตื่นมาแปดโมงเช้า เพราะท่านมาเคาะประตูเรียก
ก็ดีใจนึกว่าได้กระเป๋าคืน ที่ไหนได้มันมาบอกให้ย้ายห้อง เพราะคนที่จองห้อง 3 เตียงเค้ามาแล้ว
เฮิ้อ เวรจริงๆเลย กระเป๋าก็ยังไม่เจอ ยังมาโดนไล่ที่อีก นัดหมายตอนเช้านี่คงไม่ทันแน่เลยโทรเลื่อนเป็นบ่าย
      ว่าแล้วท่านก็ย้ายให้ไปนอนรอกระเป๋าที่ห้อง 901 รอแล้วรอเล่า สุดท้ายก็มีข่าวดีตอน 11.30 น.  555
เจอกระเป๋าแล้ว อยู่ที่ห้อง 918(แล้วจะเอาไปไว้ห้องนั้นทำไมวะ)คนที่แบกกระเป๋ามาให้เป็น GM ของโรงแรม ขอโทษขอโพยกันยกใหญ่
สุดท้ายเรื่องราวระหว่างผม กับสองโรงแรมนี่ก็จบลงด้วยดี (หรือเปล่าก็ไม่รู้)

ปล. ยาวสักหน่อย ก็เพราะความซวยของผมมันยาว 555

GM น่าจะขอโทษด้วยการให้คูปองแก่ท่านให้กลับมาพักที่นี่อีก 

เป็นผมคงหัวเสียมาก

แบบนี้ก็มีแฮะ   เล่นซ่อนหากับคนมาพัก

เป็นผมเหรอ คงมีตะคอกมันไปแล้วล่ะ ..

@ คุณเจี๊ยบ ครับ ผมโทรไปเล่าให้คุณนายฟัง หล่อนขำเสียยกใหญ่ บอกว่านึกถึงภาพที่ผมโมโห คงหนวดกระดิก
@ คุณProbass ผมเข้าพักด้วย rate contract อยู่แล้วครับ อีกอย่างกลัวเค้าไปหักเอากับเด็กอีกครับ
@ คุณ Joke คุณ คนข้างมาม่า  ไอ้โมโหมันก็ใช่แหละครับ แต่พอผ่านไปก็แค่ขำๆ เลยมาเล่าสู่กันฟัง