กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

อ้างจาก: กิมหยง เมื่อ 08:37 น.  29 ต.ค 53
โหหหหหหหหหห

อยากไปเที่ยวมากมาย

ไปศึกษาดูงานครับท่านกิมหยง  ส่วนเรื่องไปเที่ยวถือเป็นผลพลอยได้ คริคริ  ;)

อ้างจาก: พี่แอ๊ด เมื่อ 09:09 น.  29 ต.ค 53
เข้ามาอ่านและดูภาพประกอบ
เคยไปเที่ยวเกาะสอง  ประเทศพม่า  เมื่อ 20 ปีก่อน  ตอนนั้นเป็นวันสงกรานต์  เมืองเขา
เล่นสาดน้ำด้วย   สมัยนั้นนั่งเรือยังไม่มีเสื้อชูชีพ  น่ากลัวมาก  สภาพของเกาะสองเมื่อ 20 ปีกับปัจจุบันไม่ต่างกันมาก    เดี๋ยวขอไปรื้อรูปเก่ามาแจมนะคะ

กะลังอยากชมอยู่เหมือนกันครับท่านพี่แอ๊ด............ O0

ปล.  เคยมีอาจารย์ท่านหนึ่งเล่าให้ฟังว่า  การเดินทางไปเกาะสองเมื่อราว 20 ปีก่อนนั้น อันตรายมากๆ  ทั้งเรือที่ไม่ได้มาตรฐาน  ฟ้าฝนน่ากลัว  คลื่นเเรงมากๆ(ในฤดูฝน)  เเถมเรือไม่มีชูชีพด้วย  ;)

ตอนพ.ศ.2535ได้ไปทำงานช่วงสั้นๆที่ระนอง เป็นช่วงพยายามเลิกบุหรี่ได้ไม่กี่วัน หงุดหงิดมากถ้าว่างก็จะเข้าห้องสมุดแล้วก็ไปบ่อน้ำร้อนหมุนเวียนจนเซ็ง วันหนึ่งเดินไปเห็นป้ายบอกว่าเป็นท่าเรือไปเกาะสองพม่า ไปยืนดูเห็นเรือหางยาวลำใหญ่ไม่มีหลังคาไม่มีชูชีพคนไทยปนพม่านั่งเต็มลำเรือ(แสดงว่าเกาะสองน่าเที่ยว) ตัดสินไปมั่งหวา..เดินอีก2ก้าวก็จะถึงบันไดทางจะลงเรืออยู่แล้ว จู่ๆมีเรือแบบเดียวกันจะเข้ามาเทียบท่า หันด้านข้างพุ่งตรงมากระแทกตอม่อท่าเรือแล้วตะแคงคนโดยสารและสิ่งของที่บรรทุกมาเพียบคว่ำลงในน้ำต่อหน้าต่อตา ดีที่น้ำไม่ลึกทุกคนสามารถตะเกียกตะกายขึ้นมาได้หมด แทนที่จะได้ยินเสียงหวีดร้องกลับมีแต่เสียงหัวเราะทั้งคนบนฝั่งและผู้ประสพเหตุ แสดงว่า"เป็นเรื่องธรรมดามีบ่อย" เลยตัดสินใจไม่อาวววววดีกว่า ถอยหลังกลับทันที และไม่เคยได้ยลโฉมเกาะสองเลยในชีวิตจนทุกวันนี้
ได้เห็นภาพเกาะสองนิดๆหน่อยๆของอจ.คุณาพร ขอบคุณมากครับ 

อ้างจาก: เด็กป้อม6(ไม่6) เมื่อ 19:47 น.  29 ต.ค 53
ตอนพ.ศ.2535ได้ไปทำงานช่วงสั้นๆที่ระนอง เป็นช่วงพยายามเลิกบุหรี่ได้ไม่กี่วัน หงุดหงิดมากถ้าว่างก็จะเข้าห้องสมุดแล้วก็ไปบ่อน้ำร้อนหมุนเวียนจนเซ็ง วันหนึ่งเดินไปเห็นป้ายบอกว่าเป็นท่าเรือไปเกาะสองพม่า ไปยืนดูเห็นเรือหางยาวลำใหญ่ไม่มีหลังคาไม่มีชูชีพคนไทยปนพม่านั่งเต็มลำเรือ(แสดงว่าเกาะสองน่าเที่ยว) ตัดสินไปมั่งหวา..เดินอีก2ก้าวก็จะถึงบันไดทางจะลงเรืออยู่แล้ว จู่ๆมีเรือแบบเดียวกันจะเข้ามาเทียบท่า หันด้านข้างพุ่งตรงมากระแทกตอม่อท่าเรือแล้วตะแคงคนโดยสารและสิ่งของที่บรรทุกมาเพียบคว่ำลงในน้ำต่อหน้าต่อตา ดีที่น้ำไม่ลึกทุกคนสามารถตะเกียกตะกายขึ้นมาได้หมด แทนที่จะได้ยินเสียงหวีดร้องกลับมีแต่เสียงหัวเราะทั้งคนบนฝั่งและผู้ประสพเหตุ แสดงว่า"เป็นเรื่องธรรมดามีบ่อย" เลยตัดสินใจไม่อาวววววดีกว่า ถอยหลังกลับทันที และไม่เคยได้ยลโฉมเกาะสองเลยในชีวิตจนทุกวันนี้
ได้เห็นภาพเกาะสองนิดๆหน่อยๆของอจ.คุณาพร ขอบคุณมากครับ 

คุณป้อม 6 หายไปเสียนาน  ดีใจที่เข้ามาตอบกระทู้อีกครั้ง  เพราะชอบอ่านสำนวน
การตอบเห็นภาพพจน์เลย
             เดือน เมษายน 2537  วันหยุดสงกรานต์ไปเที่ยวระนอง  แล้วนั่งเรือไปเกาะสองก็เกิดเหตุการณ์เมือนที่คุณป้อม 6 เล่า  บางคนถอดใจคอยที่ฝั่งระนอง  แต่พวกเรากล้า ๆ กลัว ๆ
การจอดเรือในสมัยนั้นจอดไม่เป็นระเบียบ  อย่างวันนั้นเข้าใจว่าเรือลำที่จอดใกล้ตลิ่งคือเรือ
ที่จะนั่งไปเกาะสอง  แต่ผิดคาด  เรือที่นำเราไปนั้นอยู่ไกลจากตลิ่งประมาณลำที่ห้า   ต้องเดินผ่านเรือลำอื่น   ไม่เคยลงเรือเลย  พาลเอาขาสั่น
              ดังภาพนี้อยากถ่ายรูปในเรือก็อยากถ่าย  กลัวก็กลัว  มองไปทางไหนเวิ้งว้างไปหมด
และต้องไปจอดที่สำนักงานซึ่งเป็นด่านตรวจคนเข้าเมืองของเมืองสอง  ซึ่งอยู่กลางทะเล  ยิ่งน่ากลัว  ร้อนก็ร้อน   

เสียดายที่ภาพหลายภาพที่โดนน้ำท่วม   มีเพียงไม่กี่ภาพ 
ภาพนี้เป็นท่าเรือฝั่งเมืองสอง  พม่า

ภาพนี้เป็นหน้าหอนาฬิกา  เกาะสอง  ประเทศพม่า  เมื่อวันที่  13 เมษายน 2537
ซึ่งเป็นวันสงกรานต์  ที่เห็นรถบรรทุกนั้นชาวเมืองเกาะสองเล่นสงกรานต์   ระหว่างที่ยืนถ่ายรูป
โดนสาดน้ำเสียเปียกเลย

ส่วนภาพร้านค้าในเกาะสอง   หายไปตอนน้ำท่วม
ในสมัยนั้นถนนหน้าร้านค้ายังไม่สบายเหมือนในปัจจุบัน  รู้สึกว่ายังไม่ราดยาง
แต่สินค้าที่ขายถูกกว่าเมืองเรา  แต่ไม่มีคุณภาพ  ไม่ว่าจะเป็นผ้าถุง  หรือจำพวก
เครื่องใช้ในครัว    ได้ซื้อพลอยมาหลายเม็ด   พ่อค้าบอกว่าของแท้   แต่พอถึงบ้าน
จึงรู้ว่าพลอยปลอมแท้ ๆ
           ภาพนี้เป็นบ่อพุน้ำร้อน (บ่อพ่อ)  ในจังหวัดระนอง  ต้องขอโทษด้วยภาพไม่ค่อยชัด
เนื่องจากเครื่องสแกนเสีย  ใช้กล้องถ่ายจากรูป

อ้างจาก: เด็กป้อม6(ไม่6) เมื่อ 19:47 น.  29 ต.ค 53
ตอนพ.ศ.2535ได้ไปทำงานช่วงสั้นๆที่ระนอง เป็นช่วงพยายามเลิกบุหรี่ได้ไม่กี่วัน หงุดหงิดมากถ้าว่างก็จะเข้าห้องสมุดแล้วก็ไปบ่อน้ำร้อนหมุนเวียนจนเซ็ง วันหนึ่งเดินไปเห็นป้ายบอกว่าเป็นท่าเรือไปเกาะสองพม่า ไปยืนดูเห็นเรือหางยาวลำใหญ่ไม่มีหลังคาไม่มีชูชีพคนไทยปนพม่านั่งเต็มลำเรือ(แสดงว่าเกาะสองน่าเที่ยว) ตัดสินไปมั่งหวา..เดินอีก2ก้าวก็จะถึงบันไดทางจะลงเรืออยู่แล้ว จู่ๆมีเรือแบบเดียวกันจะเข้ามาเทียบท่า หันด้านข้างพุ่งตรงมากระแทกตอม่อท่าเรือแล้วตะแคงคนโดยสารและสิ่งของที่บรรทุกมาเพียบคว่ำลงในน้ำต่อหน้าต่อตา ดีที่น้ำไม่ลึกทุกคนสามารถตะเกียกตะกายขึ้นมาได้หมด แทนที่จะได้ยินเสียงหวีดร้องกลับมีแต่เสียงหัวเราะทั้งคนบนฝั่งและผู้ประสพเหตุ แสดงว่า"เป็นเรื่องธรรมดามีบ่อย" เลยตัดสินใจไม่อาวววววดีกว่า ถอยหลังกลับทันที และไม่เคยได้ยลโฉมเกาะสองเลยในชีวิตจนทุกวันนี้
ได้เห็นภาพเกาะสองนิดๆหน่อยๆของอจ.คุณาพร ขอบคุณมากครับ 

เรื่องเรือคว่ำ  เรือจมน้ำนี่เท่าที่ได้ถามคนขับเรือได้ความว่า....................มีบ่อยครับ!!!!  คิดๆดูก็เสี่ยงเหมือนกันนะครับ 555+ :(

อ้างจาก: พี่แอ๊ด เมื่อ 21:12 น.  29 ต.ค 53

อ้างจาก: เด็กป้อม6(ไม่6) เมื่อ 19:47 น.  29 ต.ค 53
ตอนพ.ศ.2535ได้ไปทำงานช่วงสั้นๆที่ระนอง เป็นช่วงพยายามเลิกบุหรี่ได้ไม่กี่วัน หงุดหงิดมากถ้าว่างก็จะเข้าห้องสมุดแล้วก็ไปบ่อน้ำร้อนหมุนเวียนจนเซ็ง วันหนึ่งเดินไปเห็นป้ายบอกว่าเป็นท่าเรือไปเกาะสองพม่า ไปยืนดูเห็นเรือหางยาวลำใหญ่ไม่มีหลังคาไม่มีชูชีพคนไทยปนพม่านั่งเต็มลำเรือ(แสดงว่าเกาะสองน่าเที่ยว) ตัดสินไปมั่งหวา..เดินอีก2ก้าวก็จะถึงบันไดทางจะลงเรืออยู่แล้ว จู่ๆมีเรือแบบเดียวกันจะเข้ามาเทียบท่า หันด้านข้างพุ่งตรงมากระแทกตอม่อท่าเรือแล้วตะแคงคนโดยสารและสิ่งของที่บรรทุกมาเพียบคว่ำลงในน้ำต่อหน้าต่อตา ดีที่น้ำไม่ลึกทุกคนสามารถตะเกียกตะกายขึ้นมาได้หมด แทนที่จะได้ยินเสียงหวีดร้องกลับมีแต่เสียงหัวเราะทั้งคนบนฝั่งและผู้ประสพเหตุ แสดงว่า"เป็นเรื่องธรรมดามีบ่อย" เลยตัดสินใจไม่อาวววววดีกว่า ถอยหลังกลับทันที และไม่เคยได้ยลโฉมเกาะสองเลยในชีวิตจนทุกวันนี้
ได้เห็นภาพเกาะสองนิดๆหน่อยๆของอจ.คุณาพร ขอบคุณมากครับ  

คุณป้อม 6 หายไปเสียนาน  ดีใจที่เข้ามาตอบกระทู้อีกครั้ง  เพราะชอบอ่านสำนวน
การตอบเห็นภาพพจน์เลย
            เดือน เมษายน 2537  วันหยุดสงกรานต์ไปเที่ยวระนอง  แล้วนั่งเรือไปเกาะสองก็เกิดเหตุการณ์เมือนที่คุณป้อม 6 เล่า  บางคนถอดใจคอยที่ฝั่งระนอง  แต่พวกเรากล้า ๆ กลัว ๆ
การจอดเรือในสมัยนั้นจอดไม่เป็นระเบียบ  อย่างวันนั้นเข้าใจว่าเรือลำที่จอดใกล้ตลิ่งคือเรือ
ที่จะนั่งไปเกาะสอง  แต่ผิดคาด  เรือที่นำเราไปนั้นอยู่ไกลจากตลิ่งประมาณลำที่ห้า   ต้องเดินผ่านเรือลำอื่น   ไม่เคยลงเรือเลย  พาลเอาขาสั่น
             ดังภาพนี้อยากถ่ายรูปในเรือก็อยากถ่าย  กลัวก็กลัว  มองไปทางไหนเวิ้งว้างไปหมด
และต้องไปจอดที่สำนักงานซึ่งเป็นด่านตรวจคนเข้าเมืองของเมืองสอง  ซึ่งอยู่กลางทะเล  ยิ่งน่ากลัว  ร้อนก็ร้อน  

ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิมครับเรื่องการขึ้นเรือลงเรือของที่นี่(ตอนเเรกไม่อยากเล่าเพราะน่ากลัว  เเต่เห็นท่านคุณพี่เเอ๊ดเเพรมมาหน่อย อิอิ)

ตอนขาไปเกาะสอง  เรือของคณะผมมาจอดเทียบท่าก็จริง  เเต่ลงลำบากมาก(เกือบตกเรือ)
ตอนขึ้นเกาะต้องปีนรั้วเหล็กขึ้น  ยังกะนักโทษเเหกคุกเลยครับ  ลุยๆมากกกกก
ตอนขากลับที่พม่า เเละเข้าฝั่งไทยเรือของพวกผมจอดอยู่ราวลำที่ 5 ต้องเดินข้ามเรืออีก 4 ลำไปลง.............เสียวดีเเท้  ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ปล. ยิ่งตอนเดินทางเข้าฝั่งพม่านี่  ฝนตกหนักตลอดทาง(หลังคาเรือเเทบไม่ช่วยอะไรเลย)ฝนสาดไม่หยุด  เปียกไปจนถึงชั้นใน(เอ้อ) :P  คลื่นก็เเรงมากๆๆๆๆๆเเต่ดูเหมือนว่าคนที่นี่เค๊าเฉยๆกันเเล้ว(เเต่ผมกลัวนะ  ดีว่ามีชูชีพหรอกเลยใส่ไม่ยอมถอด)

เปรียบเทียบป้ายบ่อน้ำร้อน  ปี 2537
กับปัจจุบัน

ตอนไปดูงานวิจัยที่เกาะสองนี่  ยอมรับเลยว่าไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเพราะฝนตกค่อนข้างหนัก(กลัวไอโฟนพังครับ)  เเต่ก็นะ  มีรูปบางส่วนที่ลืมเอามาลง(ลงเพิ่มเติมเเย้วกันนะเออ) ;)

ภาพ 1-4 ตอนขาไปเกาะสอง พม่า  ฝนกะลังจะตกหนัก......คลื่นเริ่มเเรง  เสียวมากกกกกกก(ขอบอก) :o

1.ดูคลื่นสิครับ  เริ่มเเรงเข้าเรื่อยๆ
ภาพ 2-5 นี่เเอบถ่ายด่านตรวจคนเข้าเมืองของพม่าครับ(ปกติห้ามถ่ายรูปครับ  เเต่เผอิญมือผมมันไปโดนชัดเตอร์เข้าน่ะ ฮา) ;D

ใกล้ถึงเกาะสองเเล้วจ้า  คลื่นเเรงมากกกกกกกก(เเรงตริงๆเรือโครงเครงตลอดทาง) :o

ภาพเกาะสอง 4 ภาพ  ถ่ายบนเรือครับผม ;)

อ้างจาก: พี่แอ๊ด เมื่อ 23:25 น.  29 ต.ค 53
เปรียบเทียบป้ายบ่อน้ำร้อน  ปี 2537
กับปัจจุบัน

คลาสสิค.........ดีนะครับภาพข้างบน   O0

ภาพป้าย"บ่อน้ำร้อน"ถ้าเอาladyของภาพบนมาแปะในภาพล่าง คนจะไปเที่ยวเพิ่มขึ้นมั้ย? หรือบ่อน้ำร้อนจะเย็นลง1องศากันแน่?5555
พูดถึงเมืองระนอง.....
เป็นจังหวัดเดียวของประเทศไทยที่สัดส่วนประชากรพม่ามากกว่าคนไทย ยังดีที่ควบคุมได้แต่วันข้างหน้ายังพยากรณ์ไม่ออก
ผมกิน"ผักเหลียง"เป็นก็ที่ระนองนี่แหละ กลับมาหาดใหญ่ก็ยังกินจนถึงทุกวันนี้(เมื่อวานก็เพิ่งผัดผสมไข่กับวุ้นเส้น)ของดีมีประโยชน์ครับ ก่ิอนนี้กำละ5บาท เดี๋ยวนี้10บาทแล้ว
ช่วงที่ผมไปอยู่กิจการประมงบูมสุดๆ เมืองระนองก็คึกคักขนาดร้านทองเปิดถึง4ทุ่มยังมีพม่าเข้า-ออก เรือระดับกลางๆระวาง2-3หมื่นกิโลออกไปแค่คืน2คืนได้ปลาเต็มลำ บางลำเทียบท่าไม่ได้เพราะปลาเยอะจนท้องเรือจะติดพื้นทะเล แล้วปลาที่นั่นทั้งสดและใหญ่แบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต เช่นปลาลัง(คล้ายปลาทู)ยาวคืบกว่าๆ เนื้อปลาก็อร่อยกว่าที่ไหนๆ เคยกินปลาหลังเขียวสดๆทำ"ซูชิ"สไตล์พม่า แล่เนื้อจิ้มน้ำจิ้มซีฟู้ดแซ่บๆ แหม่...ทั้งกรอบทั้งหวาน คิดถึงสาวญี่ปุ่นตระหงิดๆ(แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยหว่า?) แต่ก็นั่นแหละ..ตอนเรือจับปลาได้เยอะ เจ้าของเรือจากฝั่งตะวันออกเช่นสงขลา-สุราษฏร์-นครศรีฯลฯถึงกับยอมย้ายเรือโดยการจ้างรถเทรลเล่อร์บรรทุกเรือลากข้ามฝั่งขึ้นเขาลงควนระยะทางจากชุมพรไประนองไม่ถึง100กิโลแต่วิ่งข้ามวันข้ามคืนกว่าจะถึง สุดแสนจะลำบาก แต่ถ้าได้ไปหาปลาในน่านน้ำพม่าก็คุ้มแสนคุ้ม พอวันดีคืนดีรัฐบาลพม่า"ผีเข้า"สั่งระงับห้ามเรือไทยทุกลำรุกล้ำเข้าพม่าฉับพลันทันใด มีเจ๊งระเนระนาดเหมือนกัน เถ้าแก่เรือหลายคนถึงกับต้องหนี(หนี้)บางคนฝันไกลจะย้ายเรือมาเพื่อปลดหนี้ แต่กลับต้องเพิ่มหนี้หัวโต พอทะเลเริ่มเงียบเรือไทยเข้าพม่าไม่ได้ ผมก็หมดภารกิจถูกเตะก้นไล่กลับบ้าน ด้วยประการะฉะนี้ แล้วไม่ได้ไปอีกเลย ว่าจะ ว่าจะไปอยู่เป็นสิบปีแล้วมั้ง?
ใครจะไประนองไม่ต้องกลัวหลง เมืองนี้เล็กกระจิ๊ดเดียว ถนนมีไม่กี่สาย......ดังนี้
ท่าเมือง-เรืองราษฏร์-ชาติเฉลิม-เพิ่มผล-ชลระอุ-ลุวัง-กำลังทรัพย์-ดับคดี..........หนีแชร์(ผมเติมเอง)

ผักเหลียง...............เอามาลวก ทานกะน้ำพริกก็หรอยอย่างเเรงงงงงง
ที่นครศรีนิยมนำผักเหลียงมาต้มกะทิ(ใส่กุ้งลวก).....ราดข้าว+คลุกน้ำพริกกะปิ  ก็อร่อยดีนะเออ  O0

อ้างจาก: คุณาพร. เมื่อ 23:37 น.  29 ต.ค 53

อ้างจาก: พี่แอ๊ด เมื่อ 23:25 น.  29 ต.ค 53
เปรียบเทียบป้ายบ่อน้ำร้อน  ปี 2537
กับปัจจุบัน

คลาสสิค.........ดีนะครับภาพข้างบน   O0

ถ้าคนที่เข้ามาอ่านเว็บคงเข้าใจ  โพสต์ภาพผิดแน่เลย  คงคิดว่าภาพล่างเป็น
ภาพแต่แรก   ภาพบนเป็นภาพปัจจุบัน   อย่างนี้คงต้องขออนุญาตนำไปลงในหมวดภาพ
เก่าเล่าอดีตน่าจะดีกว่า   

อยากไปบ้างจัง  ;D

เพิ่งไปมาเเรกวาน   เบื่อพวกพม่าอย่างนึงคือ  เวลาคนพม่าซื้อสินค้าชนิดเดียวกะคนไทย ราคาหนึ่ง  พอคนไทยมาซื้อราคาถูกถีบเพิ่มขึ้นไปอีก 1 เท่าตัว  เซ็ง 
เเต่อาหารพม่าหรอยหน๋า  สาวพม่าก็น่ารัก 5555 

อ้างจาก: คนคลองเรียน 2 เมื่อ 12:32 น.  17 มิ.ย 54
เพิ่งไปมาเเรกวาน   เบื่อพวกพม่าอย่างนึงคือ  เวลาคนพม่าซื้อสินค้าชนิดเดียวกะคนไทย ราคาหนึ่ง  พอคนไทยมาซื้อราคาถูกถีบเพิ่มขึ้นไปอีก 1 เท่าตัว  เซ็ง 
เเต่อาหารพม่าหรอยหน๋า  สาวพม่าก็น่ารัก 5555 

ประมาณนั้นเเล    พม่ามาซื้อพลอยเม้ดราคา 300 บาท  ผมมายืนซื้อบ้างเจ้าของร้านบอก 700 บาท  555+ 

              "  ขอขอบคุณอาจารย์   ที่ทำให้รู้จักข้อมูลของประเทศเพื่อนบ้านเพิ่มเติม  ไม่เม้นท์น่ะ  เพราะเรายังไม่เคยได้ไปเยี่ยมเลย   ถ้ามีโอกาสจะพยายามไปสักครั้งนึง  "    "  ฟ้าลุ่ม...อิรวดี.. คืนนี้มีแต่ดาว.... แจ่มแสงแวววาว..  ฮืม..ฮือ..ฮ์อ...ฮือ...   เจ็บใจคนรักโดนรังแก   ข้าจะเผาร้านกาแฟให้มันวอดวาย ......     ผู้ชนะสิบทิศ... ผู้ชนะสิบทิศ..   ผู้.....ชนะ.. สิบ....ทิศศศศศ..... "  55555