กิมหยง - ตะลุงเว็บบอร์ด

ยังคงอยู่ที่ควนกาหลงครับ
เป็นพืชผักอยู่ริมทางควนกาหลง

ต้นแรกเป็น "ต้นดอกหญ้า" ที่ไว้ทำไม้กวาดที่เรากวาด ๆ กันนี่แหละครับ

ขอเล่าจากประสบการณ์สักหีดนะครับ ที่หาไม่ได้จากกูเกิ้ล

การทำไม้กวาดที่เรากวาด ๆ กันนี้ไม่ง่ายเลยครับ
เริ่มต้นจาก ต้องขึ้นไปหาต้นดอกหญ้าบนควนครับ
แรกก่อนควนยังเป็นควนต้นไม้ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
เขาจะออกไปหากันตั้งแต่เช้า ตี 5 ตี 6 ก็ออกไปหากันแล้ว
ก็ตระเวนหา ๆ เจอสักกอแล้วก็ฉีก
พอได้สักมัด พอแบกกลับไหว ก็กลับ
จากนั้นก็เอามาตากแดด ตากตรงริมหนนนี้แหละครับ
พอแห้งแล้ว ก็เอาไปฟัด เพื่อเอาละออกเกษรออก
แล้วก็เอาไปปลิดกิ่งออกพอประมาณให้เหลือแต่ปลาย
ที่เหลือก็เอาไปมัดเป็นไม้กวาดครับ

ขายกันด้ามละ 4 บาท 5 บาท
แต่พอตกถึงคนซื้อก็จะตกด้ามหนึ่งเป็นหลักสิบบาท
เดี๋ยวนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาทำขายกันด้ามเท่าไร

นี่ก็ต้นผักโขม นำไปแกงจืด แกงเลียง หรือผัดน้ำมันหอยกะได้ครับ

ต้นนี้คงรู้จักกันฉาดแล้ว ต้นชะพลู เอาไว้กินกับเมี้ยง ขาวยำ หรือแกงกะได้
แต่ยังไม่หอนเห็นใครเอาไปแกงจืด แกงเลียงที

ต้นนี้น่าจะเป็นผักหนาม (มั้ง)

คือที่ต้น ที่ใบมันมีหนาม
รู้สึกเอาไปลวกแล้วจุ้มกับน้ำชุบ

นี่ก็ต้นมะกรูด เห็นมาตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ ครับ
เดี๋ยวนี้ "ต้นเดียวฒ้าวถำ" เวลาจะกินแต่ละที ต้องใช้ไม้ฉอยกัน

นี่รังมดแดง ที่สร้างตามต้นไม้เล็ก ๆ

ถึงเวลาอีกินมดแดง กะไปลักดอมแลท่าในมันแหละ
ใช้ไม้ไปถุ้งเบา ๆ ไม่ให้มันรู้ตัว

แต่มันก็รู้ตัวทุกที ออกกันมาตอนรับทั้งรัง

นี่เป็นดงชะพลู ตามใจอีกิน แต่เขาก็ไม่ค่อยเอาไปกินกัน สามากแรง

สภาพห้วยข้างบ้านครับ แห้งเป็นกรวดเป็นทรายเลย
สมัยเด็ก ๆ เห็นห้วยเล็ก ๆ พันนี้แหละ ไม่หอนแห้ง

ชอบมาแอบจังกุ้งหอยปูปลา ใส่ขวดครับ
ทำเหมือนเลี้ยงในตู้ แต่ไม่กี่นาที ตายฉาด

ต้นน้ำดอกไม้ โตมาด้วยกัน
แต่ต้นน้ำดอกไม้ ภาษากลาง คงเป็นต้นชมพู่

งง จริงกับโม๊วกรุงเทพ
ชื่อ น้ำดอกไม้ ไปเรียกชมพู่
ชมพู่ ไปเรียก ฝรั่ง

ตอนน้ำดอกไม้ออกดอก จะได้พวกแมงภู่ ผึ้ง มาตอม
ตื่นเช้ามา หอมกลิ่นดอก น้ำดอกไม้ และได้ยินเสียงภู่ผึ้งบินเต็มต้นเลยครับ
ส่วนตรงพื้นดิน ก็จะมีเกษรดอกน้ำดอกไม้หล่นเต็มพื้นเลย

รุจักหลายผักเลย  ชอบกินผัก อิอิ



แต่บางผักหายากมั๊กๆ ไม่มีขายในตลาดเลยค่ะ
O0